Jak odporność stali nierdzewnej na korozję zależy od jej twardości?

Chrom znajdujący się w stali nierdzewnej zwiększa jej odporność na korozję, wzmacnia pasywną warstwę tlenku, która pomaga w zapobieganiu rdzewi.Mikrostruktura stali daje jej twardość, które można poprawić za pomocą metod utwardzania lub obróbki cieplnej.niektóre metody leczeniaStal nierdzewna jest preferowaną opcją w wrażliwych środowiskach, w których trwałość i odporność na degradację są kluczowe.

Równowaga między twardością a odpornością na korozję

W zastosowaniach inżynieryjnych z wykorzystaniem stali nierdzewnej, typu martensytowego typu 420 lub 440C, który zawiera większą ilość węgla,może być stosowany do cięcia narzędzi ze względu na zdolność 440C do wytrzymania umiarkowanej korozjiTen rodzaj stali nierdzewnej umożliwia maksymalną twardość około 600 HV. Alternatywnie, stali austenityczne, takie jak 304 i 316, nie będą dobrze działać w tych zastosowaniach ze względu na niższą twardość,w zakresie od 150 do 200 HV z powodu ekstremalnej obróbki cieplnej, ale są znacznie lepsze w odporności na korozję ze względu na wysoką zawartość niklu i chromu.

Jeśli obie właściwości są potrzebne w stopzie,stopień 2205 wyjdzie na górę, ponieważ jest to stop dupleks stali nierdzewnej, która osiąga ogromne wartości wytrzymałości 250-300 HV, zachowując dobrą wytrzymałość w środowiskach odpornych na korozjęInne przykłady to 17-4 PH, która jest stalą utwardzającą się przez opady, którą można obrócić cieplnie bez utraty dobrej odporności na działanie czynników korozyjnych, co powoduje wysoką twardość 350-450 HV.Wykorzystanie rozpuszczalnego wygrzewania wraz z tłumieniem i starzeniem pozwala osiągnąć wymaganą odporność na korozję i pożądaną wytrzymałość.

Jak chrom i molibden zwiększają odporność na korozję

Dodanie chromu i molibdenu zwiększa odporność stali na korozję, ponieważ pomagają one w tworzeniu na jej powierzchni pasywnej warstwy tlenku ochronnego.Pasywne warstwy zależą od środowiska i mogą się rozpuszczać w przypadku zmiany środowiskaW przypadku stali najprawdopodobniej nastąpi utlenienie, w którym chrom łączy się z tlenem i tworzy tlenek, który chroni przed korozją.z drugiej strony, zwiększa odporność na lokalną korozję, taką jak korozja do dziur i szczelin z powodu regionów zawierających chlorek i kwasy.Oba elementy utrzymują integralność i niezawodność materiału w trudnych warunkach.